Dla większości średniowiecznych chrześcijan Bóg nie wydawał się istotą bliską, skłonną wysłuchiwać indywidualnych błagań i przebaczać występki. Także Chrystus w ówczesnych wyobrażeniach jawił się raczej jako groźny król świata niż miłosierny pasterz. Dystans, jaki w panującej „teologii strachu” istniał między człowiekiem a Bogiem, niwelowano, zanosząc prośby nie bezpośrednio do stworzyciela, lecz do świętych. W żadnej … Czytaj dalej Najważniejsza cecha średniowiecznego chrześcijaństwa? Tym różniło się od dzisiejszej religii