Budowa getta warszawskiego na nieznanych zdjęciach z 1940 roku. „Chcą nas zamurować żywcem”

Strona główna » II wojna światowa » Budowa getta warszawskiego na nieznanych zdjęciach z 1940 roku. „Chcą nas zamurować żywcem”

Niemcy nie zbudowali getta warszawskiego. Mury, które zamknęły niemal pół miliona ludzi na obszarze zaledwie 300 hektarów, kazano wznosić przyszłym więźniom odizolowanej dzielnicy. Budowę podjął Judenrat, administracja żydowska – na rozkaz władz okupacyjnych, ale własnymi siłami i na własny koszt. Prace ruszyły 1 kwietnia 1940 roku.

Cel budowy muru, który miał odciąć część miasta, w której zamieszkiwała ludność żydowska nie był publicznie wiadomy. Zarządzenie z 27 marca 1940 roku uzasadniało projekt zagrożeniem epidemicznym. Władze okupacyjne dokładały też początkowo starań, by przekonać Żydów, że mur służy ich ochronie, ma ograniczać antysemickie ekscesy.


Reklama


Jak wyjaśnia Anna Majchrowska z Żydowskiego Instytutu Historycznego „takie myślenie o murach getta jeszcze długo funkcjonowało” wśród Żydów przebywających w Warszawie. Niektórzy od razu jednak domyślali się prawdziwego celu.

„Przystąpiono do wznoszenia murów wokół terenu zarazy. Wywarło to silne wrażenie. Dopatrują się w tym początku faktycznego getta” – notował Emanuel Ringelblum w dzienniku z lat wojny. W innym miejscu dodał zaś: „Chcą nas zamurować żywcem, tak uważają ludzie”.

Początek budowy muru getta warszawskiego (fot. ze zbiorów Archiwum Państwowego w Warszawie).
Budowa murów getta warszawskiego (fot. ze zbiorów Archiwum Państwowego w Warszawie).
Budowa murów getta warszawskiego (fot. ze zbiorów Archiwum Państwowego w Warszawie).
Budowa murów getta warszawskiego (fot. ze zbiorów Archiwum Państwowego w Warszawie).

Nieznane zdjęcia z budowy muru getta warszawskiego

Budowę murów rozpoczęto 1 kwietnia 1940 roku. Prace prowadzono w szybkim tempie, już w czerwcu cały obszar wyznaczony przez Niemców, o powierzchni 307 hektarów, został otoczony ceglanymi ścianami o wysokości trzech metrów, zwieńczonymi drutem kolczastym. Na jego obszarze znajdowały się 1483 domy.

Przedsięwzięcie, mające na celu prześladowania i eksterminację, zostało uwiecznione na kilkudziesięciu zdjęciach. Nie wiadomo w jakich okolicznościach powstały te fotografie. Specjaliści domyślają się, że ich wykonanie zlecili Niemcy.


Reklama


Materiał jest mało znany. Przykłady z tego zbioru fotografii, ilustrujące niniejszy artykuł, publikujemy dzięki uprzejmości Archiwum Państwowego w Warszawie.

„Szabatowy dzień, w którym utworzono getto, był straszny”

W październiku 1940 roku rozpoczęły się masowe przesiedlenia. Niemcy wypędzili z obszaru przeznaczonego na getto 113 000 Polaków. Z kolei 138 000 Żydów zmuszono do przeniesienia się na ulice otoczone murem.

Historię jednej z bohaterek powstania w getcie warszawskim i jej fascynujących losów zarówno z okresu wojny, jak i lat późniejszych przedstawia Remigiusz Grzela w książce pt. Trzy życia Ireny Gelblum. Bohaterka, która wybrała nieistnienie (Bellona 2023).

Wreszcie 16 listopada wprowadzono w życie decyzję o zamknięciu getta. Emanuel Ringelblum pisał na ten temat:

Szabatowy dzień, w którym utworzono getto (16 listopada), był straszny. Ulica nie wiedziała, że getto zostanie zamknięte, dlatego spadło ono na ludzi jak grom z jasnego nieba. Na wszystkich skrzyżowaniach ulic stały wachy niemieckich, polskich i żydowskich policjantów, które kontrolowały, kto ma prawo przejść.


Reklama


Plany władz okupacyjnych były trzymane w tajemnicy. Nikt nie wiedział, czy getto będzie otwarte, żeby chrześcijanie i Żydzi mogli się komunikować, czy zamknięte, jak w Łodzi, gdzie mieszkańcy od miesięcy byli skazani na głód i epidemie. A może – kto wie, może to wszystko było tylko po to, żeby wymusić kontrybucje na żydowskiej ludności?

Optymiści wierzyli, że zarządzenie zostanie unieważnione tak samo jak w ubiegłym roku. Ale 15 listopada o północy zamknięcie getta stało się faktem i nikt nie śmiał go kwestionować.

Budowa murów getta warszawskiego (fot. ze zbiorów Archiwum Państwowego w Warszawie).
Gotowy mur getta warszawskiego
Gotowy mur getta warszawskiego (fot. ze zbiorów Archiwum Państwowego w Warszawie).

Niemiecka żandarmeria obsadziła przejścia między „żydowskimi” i „chrześcijańskimi” ulicami, które nie zostały zamurowane z powodu komunikacji miejskiej. Kiedy mieszkańcy Warszawy szli o piątej rano do pracy, przystawali ze zdumienia: żydowska dzielnica została całkowicie odcięta od zewnętrznego świata.

Getto zajęło 2% całej powierzchni miasta, było to największa tak dzielnica w Europy. Do początku 1941 roku stłoczono w niej około 460 000 osób.

Bohaterka, która wybrała nieistnienie

Historię jednej z bohaterek powstania w getcie warszawskim i jej fascynujących losów zarówno z okresu wojny, jak i lat późniejszych przedstawia Remigiusz Grzela w książce pt. Trzy życia Ireny Gelblum. Bohaterka, która wybrała nieistnienie. Ukazała się ona nakładem wydawnictwa Bellona w 2023 roku.

Bibliografia

  1. Getto w Warszawie [w:] Wirtualny Sztetl, leksykon prowadzony przez Polin. Muzeum Historii Żydów Polskich, sztetl.org.pl.
  2. Majchrowska A., Zamknięcie getta warszawskiego, „Żydowski Instytut Historyczny”, jhi.pl.
  3. Za murem. Jak powstawało warszawskie getto. Fotografie z 1940 roku, katalog wystawy przygotowanej przez Archiwum Państwowe m.st. Warszawy.

Materiał ilustracyjny wykorzystany w artykule został udostępniony przez Archiwum Państwowe w Warszawie.

Autor
Grzegorz Kantecki

Reklama

Wielka historia, czyli…

Niesamowite opowieści, unikalne ilustracje, niewiarygodne fakty. Codzienna dawka historii.

Dowiedz się więcej

Dołącz do nas

Rafał Kuzak

Historyk, specjalista od dziejów przedwojennej Polski. Współzałożyciel portalu WielkaHISTORIA.pl. Autor kilkuset artykułów popularnonaukowych. Współautor książek Przedwojenna Polska w liczbach, Okupowana Polska w liczbach oraz Wielka Księga Armii Krajowej.

Wielkie historie w twojej skrzynce

Zapisz się, by dostawać najciekawsze informacje z przeszłości. Najlepsze artykuły, żadnego spamu.