Ulysses S. Grant, jako głównodowodzący amerykańskiej armii u schyłku wojny secesyjnej, poprowadził siły Unii do zwycięstwa nad Konfederacją. Sukces militarny utorował mu drogę do prezydentury. Za młodu nic jednak nie zapowiadało, że Grant skończy na czele jakiegokolwiek oddziału. A tym bardziej w Białym Domu.
Hiram Ulysses Grant urodził się 27 kwietnia 1822 r. w Point Pleasant, w hrabstwie Clermont w Ohio. Jego ojciec Jesse Root Grant był właścicielem garbarni. Znany był powszechnie z zamiłowania do czytania gazet i książek, a także zaangażowania w sprawy polityczne, którym pozostał wierny do końca życia. Matka Hannah Simpson pochodziła ze starej, lecz niczym nie wyróżniającej się rodziny z Pensylwanii.
Reklama
Dwa lata po ślubie, jesienią1823 r., rodzice Granta przenieśli się do Georgetown w Ohio. Miejsce to pozostało domem młodego Hirama Ulyssesa przez następne 16 lat. Jego ojciec, oprócz garbarni i sklepu, posiadał spory kawał ziemi.
„Nie ciągnęło mnie do handlu, ale lubiłem rolnictwo, zwłaszcza pracę wymagającą użycia koni” – wspominał po latach. To zamiłowanie do koni pozostało mu na zawsze.
„Nie miałem zamiaru pozostawać w wojsku”
W maju 1839 r. siedemnastoletni Grant za namową ojca, lecz bez entuzjazmu, wstąpił do szkoły wojskowej w West Point. Podczas rejestracji popełniono błąd i zapisano go pod imieniem Ulysses Simpson, którego używał przez resztę życia.
Kariera wojskowa nie pociągała go zupełnie. „Nie miałem zamiaru pozostawać w wojsku nawet w przypadku otrzymania promocji, na co wcale nie liczyłem” – pisał o pobycie w West Point.
Reklama
W pierwszym roku pobytu w szkole Grant był świadkiem wizyty naczelnego dowódcy armii Stanów Zjednoczonych – gen. Scotta. Widok generała, który wśród żołnierzy wzbudzał szacunek swoją władczą postawą i reprezentacyjnym wyglądem, zrobił na nim ogromne wrażenie.
„Jego dominująca figura, ogromna postura i błyszczący mundur sprawiły, że uważałem go za najdoskonalszy i godny zazdrości wzór mężczyzny” – wspominał później. „Nigdy nie mógłbym przypominać go z wyglądu, ale przez jedną chwilę marzyłem, żeby któregoś dnia zająć jego miejsce podczas parady, chociaż nie myślałem wtedy o pozostaniu w wojsku”.
Niespodziewana kariera
W czerwcu 1843 r. Grant, wbrew własnym przewidywaniom, skończył West Point, zajmując dwudziestą pierwszą lokatę w klasie liczącej trzydzieści dziewięć kadetów. We wrześniu 1843 r. w stopniu nieetatowego podporucznika rozpoczął służbę w 4. pułku piechoty stacjonującym w największym wówczas garnizonie w kraju Jefferson Barracks, koło St. Louis.
Podczas wojny z Meksykiem, w 1846 r. brał udział w kampanii gen. Zachary’ego Taylora, uczestnicząc w bitwach pod Palo Alto (8 maja) i Resaca de Palma (9 maja) oraz wrześniowych walkach o miasto Monterrey. W kampanii gen. Scotta w 1847 r. pełnił funkcję kwatermistrza pułku. Wyróżnił się podczas walk o miasto Meksyk, za co otrzymał awans na porucznika.
Reklama
Po powrocie z Meksyku Grant ożenił się 22 sierpnia 1848 r. w St. Louis Julią Dent, z siostrą swego szkolnego kolegi. Następnie krótko służył w Sackett’s Harbour (New York) i Detroit (Michigan).
Na wiosnę 1852 r. pułk Granta odesłano na zachodnie wybrzeże i w lipcu przetransportowano w całości przez Przesmyk Panamski do Kalifornii.
Pozostawiwszy na Wschodzie rodzinę, która powiększyła się do tego czasu o dwóch synów: Fredericka Denta (ur. 1850) i Ulyssesa, młodszego (ur. 1852), Grant krótko służył w forcie Vancouver nad rzeką Kolumbią (Terytorium Oregon), a od września 1853 r. w stopniu kapitana dowodził kompanią w odosobnionej placówce w Humboldt Bay (Kalifornia).
Odejście w niesławie
Monotonna służba i osamotnienie spowodowały, że popadł w alkoholizm. Chcąc uniknąć sądu wojskowego za pijaństwo, 11 kwietnia 1854 r. podał się do dymisji i odszedł ze służby z dniem 31 lipca.
Reklama
Późnym latem wrócił do domu i zamieszkał wraz z rodziną na farmie koło St. Louis. W wieku trzydziestu dwóch lat rozpoczął nowy etap życia, próbując bez powodzenia pracy na roli i handlu ziemią.
Po kilku latach klepania biedy i rozczarowań, w maju 1860 r. przeniósł się do Galeny w Illinois, gdzie znalazł posadę w sklepie z wyrobami skórzanymi należącym do jego ojca, a prowadzonym przez młodszych braci Simpsona i Orvila. [Tam zastał go wybuch wojny secesyjnej, która miała mu przynieść sławę i otworzyć drogę do wielkiej kariery wojskowej oraz politycznej].
Źródło
Powyższy tekst stanowi fragment książki Jarosława Wojtczaka pt. Vicksburg 1862-1863. Ukazała się ona nakładem wydawnictwa Bellona w 2022 roku, w ramach kultowej serii Historyczne Bitwy.
Kluczowa kampania amerykańskiej wojny secesyjnej
Tytuł, lead oraz śródtytuły pochodzą od redakcji. Tekst został poddany podstawowej obróbce korektorskiej.
