Klasyka literatury łagrowej – poruszająca książka porównywana z dziełami Sołżenicyna czy Szałamowa.
Po likwidacji obozu Rusłan i inne psy wartownicze zostają wypędzeni. Cała sfora błąka się po okolicy i nie potrafi zapomnieć o minionym życiu w łagrze, który uważała za raj.
Reklama
Psy były tam wykorzystywane do zadań wartowniczych, a surowa tresura odcisnęła na nich niezatarte piętno. Tęskniący za służbą Rusłan próbuje sam sobie zorganizować łagrowe życie i poszukuje więźniów, których mógłby nadzorować.
Książka Władimowa to wstrząsająca metafora dehumanizacji i zniewolenia w totalitarnym świecie.
Gieorgij Władimow (1931–2003) – rosyjski pisarz i dysydent. Prześladowany w ZSRR z powodu działalności opozycyjnej, wyemigrował w 1983 roku do RFN. Obywatelstwo rosyjskie przywrócono mu w 2000 roku.
Napisał m.in. Katastrofę, Trzy minuty ciszy oraz Generała i jego armię (Rosyjska Nagroda Bookera w 1995 roku). Największy rozgłos przyniósł mu Wierny Rusłan, rozpowszechniany w ZSRR w drugim obiegu, wydany na Zachodzie w 1975 roku i do dziś nieustannie wznawiany na całym świecie.
Reklama
Wstrząsająca metafora dehumanizacji i zniewolenia w totalitarnym świecie
