Ukraina miała broń atomową. Dlaczego z niej zrezygnowała?

Strona główna » Historia najnowsza » Ukraina miała broń atomową. Dlaczego z niej zrezygnowała?

Po ogłoszeniu 24 sierpnia 1991 roku przez Ukrainę niepodległości na terytorium kraju znajdowało się 176 międzykontynentalnych balistycznych rakiet i około 3 tysięcy taktycznych pocisków jądrowych. Na ukraińskich lotniskach stacjonowało też ponadto 40 samolotów bombardujących różnego typu zdolnych do przenoszenia ładunków nuklearnych. Niepełna pięć lat później cała broń jądrowa została usunięta. Dlaczego Ukraińcy się na to zgodzili i czego oczekiwali w zamian?

[Po upadku Związku Radzieckiego] dla wspólnoty międzynarodowej ważna była przyszłość broni jądrowej rozlokowanej poza terytorium Federacji Rosyjskiej, m.in. na Ukrainie. Ogłaszając niepodległość i podporządkowując sobie znajdujące się na jej terytorium jednostki i instalacje wojskowe, teoretycznie osiągnęła pozycję mocarstwa nuklearnego.


Reklama


3 tysiące pocisków jądrowych

Pod koniec 1991 roku na jej obszarze znajdowało się 130 rakiet SS-19 i 46 rakiet SS-24 zdolnych do przenoszenia od sześciu do dziesięciu głowic jądrowych oraz 40 samolotów bombardujących różnego typu, dysponujących 500 rakietami z głowicami jądrowymi.

Pocisk SS-24 zamontowany na wyrzutni kolejowej. Eksponat z Muzeum Kolejnictwa w Petersburgu (Panther/CC BY-SA 2.5).
Rakieta SS-24 zamontowany na wyrzutni kolejowej. Eksponat z Muzeum Kolejnictwa w Petersburgu (Panther/CC BY-SA 2.5).

Wprawdzie ukraiński rząd i Rada Najwyższa zadeklarowały ubieganie się o status państwa bezatomowego, ale problem usunięcia 176 międzykontynentalnych balistycznych rakiet i ok. 3 tys. taktycznych pocisków jądrowych wymagał traktatowego i praktycznego (w tym finansowego) rozwiązania.

Przy tej okazji Ukraina domagała się gwarancji dla swojej niepodległości i integralności terytorialnej oraz odszkodowania za wartość uranu umieszczonego w broni i znajdującego się w wojskowych ośrodkach badawczych. Minister spraw zagranicznych Anatolij Złenko przedstawił ukraińskie postulaty na sesji Zgromadzenia Ogólnego ONZ 18 września 1992 roku.


Reklama


Gwarancje zachodu

Po otrzymaniu obietnicy wypłaty finansowej rekompensaty za uran 16 listopada ukraińska Rada Najwyższa uchwaliła przystąpienie kraju do układu o nierozprzestrzenianiu broni jądrowej.

5 grudnia 1994 roku w Budapeszcie Wielka Brytania, Stany Zjednoczone i Federacja Rosyjska zobowiązały się szanować niepodległość, integralność terytorialną i niezmienność granic Ukrainy.

Prezydenta USA Bill Clinton, Rosji Borys Jelcyn i Ukrainy Łeonid Krawczyk na wspólnym zdjęciu z początku 1994 roku. Wszyscy oni byli sygnatariuszami porozumienia budapesztańskiego (domena publiczna).
Prezydenta USA Bill Clinton, Rosji Borys Jelcyn i Ukrainy Łeonid Krawczyk na wspólnym zdjęciu z początku 1994 roku. Wszyscy oni byli sygnatariuszami porozumienia budapesztańskiego (domena publiczna).

Do początków lata 1996 roku cała broń jądrowa została usunięta z ukraińskiego terytorium. Memorandum budapeszteńskie wywołało niechętne komentarze prasy rosyjskiej, dostrzegającej w nim odstąpienie od zabiegów o korektę przebiegu granicy z Ukrainą.

Także część opiniotwórczych ukraińskich mediów krytycznie odniosła się do rezygnacji z atomowego arsenału, gwarantującego według nich to, że Ukraina będzie poważnie traktowana w środowisku międzynarodowym.

Źródło

Powyższy tekst stanowi fragment książki Michała Klimeckiego pt. Krym, Donieck, Ługańsk, 2014-2015. Publikacja ukazała się nakładem wydawnictwa Bellona.

Przyczyny i przebieg konfliktu na wschodzie Ukrainy

Artykuł stanowi fragment książki Michała Klimeckiego pt. Krym, Donieck, Ługańsk, 2014-2015 (Bellona 2021).

Tytuł, lead, teksty w nawiasach kwadratowych oraz śródtytuły pochodzą od redakcji. W celu zachowania jednolitości tekstu usunięto przypisy, znajdujące się w wersji książkowej. Tekst został poddany obróbce redakcyjnej w celu wprowadzenia większej liczby akapitów i skrócony.

Autor
Michał Klimecki

Reklama

Wielka historia, czyli…

Niesamowite opowieści, unikalne ilustracje, niewiarygodne fakty. Codzienna dawka historii.

Dowiedz się więcej

Dołącz do nas

Kamil Janicki

Historyk, pisarz i publicysta, redaktor naczelny WielkiejHISTORII. Autor książek takich, jak Pańszczyzna. Prawdziwa historia polskiego niewolnictwa, Wawel. Biografia, Warcholstwo czy Cywilizacja Słowian. Jego najnowsza książka to Życie w chłopskiej chacie (2024). Strona autora: KamilJanicki.pl.

Rafał Kuzak

Historyk, specjalista od dziejów przedwojennej Polski. Współzałożyciel portalu WielkaHISTORIA.pl. Autor kilkuset artykułów popularnonaukowych. Współautor książek Przedwojenna Polska w liczbach, Okupowana Polska w liczbach oraz Wielka Księga Armii Krajowej.

Wielkie historie w twojej skrzynce

Zapisz się, by dostawać najciekawsze informacje z przeszłości. Najlepsze artykuły, żadnego spamu.