Mówiono, że by na równo leniwy i zakłamany. Przede wszystkim jednak był zachłanny. Aby sprostać zachciankom młodej, rozrzutnej żony ukradł niemal dwa razy więcej, niż zarobił. Dlaczego minęło aż tyle czasu, nim Władimir Suchomlinow odpowiedział za swoje przekręty?
Władimir Suchomlinow robił błyskawiczną karierę na dworze ostatniego rosyjskiego imperatora. Nic dziwnego. Ten oficer kawalerii był faworytem cara Mikołaja II i carycy Aleksandry, a także przyjacielem Grigorija Rasputina.
Reklama
2 lutego 1908 roku objął stanowiska szefa Sztabu Generalnego a od 11 marca 1909 roku zajmował urząd ministra wojny i jednocześnie od 6 grudnia 1911 – członka Rady Państwa. W 1912 został generałem adiutantem. W pamięci jemu współczesnych zapisał się jako człowiek zdolny, przebiegły ale i próżny, łaknący uciech oraz… nad wyraz leniwy.
Minister spraw zagranicznych carskiej Rosji Siergiej Sazonow powiedział o nim kiedyś: „Było niezmiernie trudno zmusić go do pracy, lecz wymóc na nim, by powiedział prawdę, było niepodobieństwem”.
Młoda, rozrywkowa żona
W 1905 roku 57-letni już Suchomlinow poznał 23-letnią Jekaterinę, żonę jednego z lokalnych gubernatorów. Atrakcyjna blondynka bez reszty zawładnęła jego duszą. Dzięki sfabrykowaniu dowodów zdrady podstarzały amant pozbył się małżonka i w ten sposób, po pięciu latach znajomości, po raz trzeci stanął na ślubnym kobiercu. Wiązało się to jednak z określonymi konsekwencjami.
Młoda, rozrywkowa żona zamawiała kreacje u najlepszych paryskich krawców, jadała w najbardziej wykwintnych restauracjach, chadzała do teatrów oraz organizowała wystawne przyjęcia. Bardzo to obciążało budżet „państwa młodych”.
Suchomlinow aby sprostać zapotrzebowaniem wymagającej połowicy zaczął więc… kombinować.
Reklama
24 wiorsty dziennie
Pomysł na który wpadł był genialny w swojej prostocie. Rozliczał koszty licznych podróży inspekcyjnych do wojskowych garnizonów według z góry ustalonej stawki za przejazd konno 24 wiorst dziennie (około 25,5 km). W rzeczywistości jednak podróżował koleją.
Dzięki temu, oraz jeszcze różnym innym ciemnym machinacjom, generał w ciągu 6 lat uskładał w banku 702 737 rubli, podczas gdy jego rzeczywiste służbowe uposażenie za ten okres wyniosło 270 000 rubli. Z tej sumy małżonka w ciągu trzech tylko lat wydała na stroje i różne bibeloty ponad 76 000 rubli.
Fałszerstwo, zaniedbania, zdrada stanu
Pod wpływem niepowodzeń na froncie i z racji szeregu zaniedbań 13 czerwca 1915 roku Suchomlinow został usunięty ze stanowiska ministra wojny, jednak nadal był członkiem Rady Państwa. 15 lipca 1915 roku pod presją opinii publicznej rozpoczęto śledztwo przeciwko niemu.
Zarzuty obejmowały zaniedbywanie obowiązków, wykorzystywanie stanowiska służbowego, fałszerstwo i łapownictwo oraz zdradę państwa. Suchomlinow bowiem znajdował się w kręgu zainteresowań niemieckiego wywiadu, dla którego dzięki frywolnej i niestroniącej od kochanków żonie był dość łatwym celem.
<strong>Przeczytaj też:</strong> Największa polska fortuna XIX wieku przepadła bez śladu. Co się z nią stało?29 kwietnia 1916 roku generał Suchomlinow został aresztowany i osadzony w twierdzy Pietropawłowskiej w Piotrogrodzie. Car Mikołaj II próbował mu pomóc i 11 października 1916 roku byłego ministra zwolniono z więzienia w twierdzy i osadzono w areszcie domowym.
Po rewolucji lutowej 1917 roku śledztwo przeciwko Suchomlinowowi zostało jednak wznowione.
„Dożywotnia” katorga, która potrwała…
Przedstawiono mu zarzuty zdrady, braku działania i korupcji. Obwiniono także o nieprzygotowanie rosyjskiej armii do wojny. Został uznany za winnego i 20 września 1917 roku skazany na dożywotnią katorgę, zamienioną jednak później na karę więzienia i pozbawienie wszystkich praw.
Po amnestii, w związku z ukończeniem 70 lat, 1 maja 1918 zwolniony z więzienia wyjechał do Finlandii, a potem do Niemiec. Zmarł w 1926 roku w Berlinie.
Reklama
Bibliografia
- Ludwik Bazylow, Paweł Wieczorkiewicz, Historia Rosji, Zakład Narodowy im. Ossolińskich – Wydawnictwo, Wrocław 2005.
- Barbara W. Tuchman, Sierpniowe salwy, Wydawnictwo W.A.B., Warszawa 2014.
- Бес в ребро. Как любовь погубила карьеру военного министра Сухомлинова, Spb.aif.ru.
- Вербовка генерала Сухомлинова, Specsluzhby-all.ru.
Polecamy
Darek Kaliński to autor szeregu fascynujących książek. Pisał już o sowieckim „wyzwoleniu” Polski w 1944 roku (Czerwona zaraza) i o prawdziwym obliczu niemieckiej okupacji Rzeczpospolitej (Bilans krzywd). Jego najnowsza publikacja – Czerwony najazd – traktuje o stalinowskim ataku z 17 września 1939 roku. Polecamy.
3 komentarze