W 1921 roku francuska projektantka Gabrielle „Coco” Chanel bezpowrotnie zmieniła świat urody. Mademoiselle dała kobietom zapach, który stał się legendą. I który do dzisiaj stanowi symbol wyjątkowej klasy.
Nie da się ustalić, kiedy i w jakich okolicznościach doszło do pierwszego spotkania Gabrielle Chanel i niezwykle utalentowanego perfumiarza Ernesta Beaux, który przed rewolucją tworzył zapachy dla carskiej rodziny. Wiadomo jednak, że ich wspólna kreacja na zawsze zmieniła postrzeganie luksusu.
Reklama
Nuty i skojarzenia
Coco Chanel, której kariera nabierała coraz większego tempa, wymarzyła sobie stworzenie perfum. Nie był to kaprys bogacącej się projektantki, ani próba odcinania kuponów od innych sukcesów.
Chanel już od dzieciństwa byłą wyczulona na zapachy. Teraz pragnęła połączyć nuty identyfikowane z klasą i ze zmysłowością. Do sprawy podeszła bardzo poważnie i wiele czasu spędziła zdobywając wiedzę w tematach perfumeryjnych. Kluczem do sukcesu okazała się jednak współpraca z ekspertem.
Coco Chanel i Ernest Beaux razem opracowywali koncepcję zapachu i stopniowo dochodzili do tego, z jakich nut powinien się składać i jakie dokładnie skojarzenia przywoływać.
Kiedy okazało się, że ich wizje są zbieżne, Beaux zamknął się w laboratorium, gdzie zaczął tworzyć perfumy dla nowoczesnej kobiety lat dwudziestych, wykorzystując do tego najnowsze zdobycze nauki.
Reklama
Pierwsze takie perfumy
Do tej pory nawet dla wiodących perfumiarzy wyzwaniem nie do pokonania był fakt, że niezwykle pożądane świeże zapachy bardzo szybko się ulatniały i ich woń nie utrzymywała się na skórze.
Przełomowym składnikiem, który wpłynął na wyjątkowość zapachu, były niedawno odkryte aldehydy. W perfumach stworzonych na zlecenie Chanel Beaux wykorzystał je w nieużywanych dotąd, niezwykłych kombinacjach, równoważąc je między innymi intensywnym jaśminem i różą. To rozwiązanie samo w sobie windowało cenę specyfiku.
Najszczęśliwsza możliwa pomyłka?
Jedna z anegdot dotyczących powstania najsłynniejszego zapachu świata głosi, że był on rezultatem pomyłki.
W laboratorium jeden z asystentów wlał stanowczo za dużą dawkę aldehydu do próbki, co nadało jej unikalny zapach. Nie należy jednak raczej przyjmować tej wersji za dobrą monetę.
Reklama
Ulubiona liczba
Ernest Beaux przygotował dla Coco Chanel kilka fiolek. Zawierały one różne wariacje zapachu, o którym oboje rozmawiali. Szklane naczynia w laboratorium zostały ponumerowane od 1 do 5 i od 20 do 24, aby w żaden sposób nie wpływać na decyzję zleceniodawczyni.
Perfumy w nich ukryte nieznacznie się różniły. Uwagę Gabrielle przykuły te, które znajdowały się w fiolce oznaczonej numerem 5. Nie miała wówczas wątpliwości – to był jej zapach.
Perfumiarz zapytał ją, jak planuje nazwać swoją mieszankę. Szczęśliwą liczbą Coco Chanel było właśnie 5. Piątego dnia, piątego miesiąca roku przedstawiła kolekcję mody, która zmieniła jej życie. Pewien wróżbita powiedział jej też, że piątka jest jej przeznaczeniem. Nie widziała więc powodu, by szukać innego tytułu.
Perfumy miały być rozprowadzane w butikach prowadzonych przez Chanel w Paryżu, Biarritz i Deauville. Gabrielle zdecydowała się sygnować je swoim własnym nazwiskiem. W ten sposób powstała nazwa CHANEL N° 5 .
Wielkie historie co kilka dni w twojej skrzynce! Wpisz swój adres e-mail, by otrzymywać newsletter. Najlepsze artykuły, żadnego spamu.
Droga do symbolu
Woń to jeszcze nie wszystko. Nie mniej istotny jest design etykiety i flakonika.
Napis uległ minimalnym modyfikacjom przez ostatnie sto lat. Na samym początku proste buteleczki wykonywane były z cienkiego szkła, co czyniło je podatnymi na stłuczenie. Nie stanowiło to przeszkody, gdy klientka kupowała je w butiku i tylko zabierała z sobą do domu. Zresztą, w pierwszych latach perfumy Chanel, które szybko zdobyły oszałamiającą popularność wśród modnych europejskich elit, można było kupić wyłącznie w firmowych sklepach.
Reklama
Kiedy przyszła pora na ekspansję, postanowiono przepakować je do solidniejszego flakonu. Pierwsze buteleczki były bardzo minimalistyczne, przezroczyste, niemal niewidzialne. Chanel zamówiła je u najlepszych szklarzy.
W tym okresie modne były dość zdobne butelki, jednak słynna projektantka postawiła na surowość formy. W 1924 roku należało zmienić projekt opakowania, tak by nadawał się do transportu.
Najbardziej rozpoznawalna buteleczka perfum
To wówczas zaczęła się rodzić charakterystyczna butelka, która formą przypomina nieco karafkę whisky. Jak pisze Tilar Mazzeo, jedna z biografek Chanel, rogi flakonika zostały przycięte i zaostrzone. Co więcej buteleczka otrzymała zatyczkę, przypominającą oktagonalnie zeszlifowany klejnot.
Od tego czasu wygląd flakonika niemal się nie zmieniał, czyniąc z Chanel no. 5 najbardziej rozpoznawalną buteleczkę perfum na świecie.
***
Zaintrygowani? Chcecie wiedzieć więcej? Niezwykłą historię sławnych perfum Chanel No. 5 przedstawiła w swojej nowej powieści Michelle Marly. Książka Mademoiselle Coco. Miłość zaklęta w zapachu właśnie ukazała się nakładem wydawnictwa Marginesy.
Źródła:
- Brandon R., Wstydliwa historia piękna, Agora 2012.
- Mazzeo T., Sekretne życie Chanel nr 5, Znak 2016.
- Ostrom L., Perfumy. Stulecie zapachów, Wydawnictwo kobiece 2017.
