Siostra Hitlera chciała poślubić masowego mordercę dzieci. Führer kazał mu zagazować swoją kuzynkę

Paula Hitler do końca zgrywała niewiniątko. Twierdziła, że nigdy nie zastanawiała się nad poglądami brata i nie wiedziała o jego zbrodniczej polityce. Zarazem pragnęła jednak wyjść za mąż za nazistowskiego doktora śmierć, który miał na sumieniu tysiące ofiar. Łącznie z jej własną kuzynką.

W styczniu 1932 roku daleka kuzynka Adolfa Hitlera Aloisia Veit zaczęła odchodzić od zmysłów. Od dawna pracowała w wiedeńskim hotelu jako pokojówka, teraz jednak z dnia na dzień czuła się coraz gorzej.

Reklama

Zachowywała się bardzo dziwnie i twierdziła, że po korytarzach budynku ścigają ją duchy. W lutym, decyzją sądu, umieszczono ją w szpitalu psychiatrycznym, gdzie lekarze orzekli schizofrenię.

Przez dziewięć lat cierpiała przywiązana do metalowego łóżka pasami. Prosiła nawet o truciznę, by skrócić swoje męki.

Pacjentka numer 2155

W międzyczasie Niemcy zaczęły się zmieniać i zgodnie z ideologią nazistowską osoby chore psychicznie uznano za niegodne życia i kalania rasy „nadczłowieka”. 

Hitler, sam należący do zdegenerowanej rodziny, która przez zawieranie małżeństw przez najbliższych krewnych i pijaństwo, pełna była osób niedorozwiniętych i zaburzonych psychicznie, brzydził się swego pochodzenia.

Norymberskie ustawy rasowe, które podpisał, przypieczętowały los osób takich jak Aloisia. Frau Veit otrzymała numer 2155 i została przewieziona do placówki w Hartheim, która z ośrodka sióstr pallotynek dla osób niepełnosprawnych fizycznie i umysłowo została przez hitlerowców zamieniona w miejsce eutanazji.

W tym pięknym zamku w górnej Austrii zaprowadzono ją do komory gazowej, gdzie została zabita w grudniu 1940 roku.

Reklama

Eutanazji dokonano na osobisty rozkaz Hitlera, a za jego wykonanie odpowiadał dyrektor placówki, siedmiogrodzki Niemiec Erwin Jekelius. Choć Führer powierzył lekarzowi misję pozbycia się chorej kuzynki, którą ze wstydem ukrywał przed światem, nie uważał go za… wystarczająco dobrego, by wszedł do jego rodziny.

Upośledzona ona, psychopatyczny on…

Siostra Hitlera Paula, która na polecenie Adolfa zaczęła się posługiwać nazwiskiem Wolf, utrzymywała, że nie wiedziała nic o jego okrucieństwach.

W 1946 roku, kiedy została odnaleziona i przesłuchana przez Amerykanów, wyznała, że Hitler mimo wszystko pozostawał dla niej bratem, choć widywała go bardzo rzadko. Siostrzana miłość była jednak jednostronna.

W dzieciństwie Adolf bił Paulę, a w życiu dorosłym uważał ją za idiotkę. Mimo to, być może z powodu różnicy wieku (Adolf był o siedem lat starszy) i wczesnego osierocenia przez rodziców, kobieta traktowała go w pewnym sensie jak ojca. Dlatego kiedy się zaręczyła, poprosiła brata o zgodę na ślub.

Wielkie historie co kilka dni w twojej skrzynce! Wpisz swój adres e-mail, by otrzymywać newsletter. Najlepsze artykuły, żadnego spamu.

Wybrankiem Pauli Hitler był nie kto inny jak Erwin Jekelius, który odpowiadał za zagazowanie jej kuzynki. Para poznała się jednak przy zupełnie innej okazji. Istnieją dwie wersje mówiące o tym, co było powodem ich pierwszego spotkania.

Według pierwszej Paula zjawiła się u przyszłego narzeczonego, chcąc uratować kogoś zagrożonego wywózką do Hartheim. Druga mówi, że siostra Hitlera była lekko upośledzona i szukała w klinice Jekeliusa pomocy. Na miejscu miała ulec urokowi psychiatry, cieszącego się zresztą opinią prawdziwego kobieciarza.

Reklama

Choć sceneria i okoliczności nie były sprzyjające (mury szpitala psychiatrycznego nie należą do najromantyczniejszych miejsc pod słońcem), masowy morderca i siostra Hitlera zakochali się w sobie.

Tysiące trupów i ręka panny Hitler

Romans rozkwitał, aż wreszcie dziwna para postanowiła się pobrać. Dla Jekeliusa miało to być ogromne wyróżnienie, w końcu żenił się z siostrą samego Führera.

Warto tu podkreślić, że Paula próbowała po latach utrzymywać, że nie miała wiele wspólnego z narodowosocjalistyczną ideologią swojego brata (w końcu nie należała nawet do NSDAP). Mimo to nie przeszkadzało jej, że ukochany ma na koncie około czterech tysięcy ludzkich istnień. 

Wśród ofiar Jekeliusa było między innymi blisko ośmiuset małych pacjentów z kliniki dla dzieci Spiegelgrund, gdzie wraz z innymi nazistowskimi mordercami „oczyszczał niemiecką rasę”. Zastrzykiem, lub z pomocą komory gazowej, zabijali nawet kilkuletnie dzieci.

Hitler nie chce szwagra

Po tym jak oświadczył się Pauli, Erwin Jekelius udał się do Berlina, by poprosić o jej rękę Hitlera. Nie wszystko poszło po myśli zakochanych. Kiedy Adolf dowiedział się o matrymonialnych planach siostry wpadł w szał.

Szczegóły wydarzeń budzą kontrowersje. Według jednej z wersji wódz kazał gestapowcom aresztować niedoszłego żonkosia i natychmiast wysłać go na front wschodni, gdzie miał pracować jako lekarz. Chociaż w przeciwieństwie do wielu Niemców udało mu się przeżyć, schwytany przez Sowietów spędził wiele lat w gułagu.

Paula, którą brat rozdzielił z narzeczonym, nigdy nie wyszła za mąż i nie urodziła dzieci. Spokojnie dożyła swoich dni w Bawarii, a jej grobem zajmowali się… weterani SS.

Zbyt chętny do zabijania… nawet jak na nazistowskie standardy?

Istnieje też bardziej prozaiczne wyjaśnienie powodu, dla którego Jekelius trafił na front wschodni. Szwedzki dziennikarz Steve Sem-Sandberg w swojej balansującej na granicy prozy i dokumentu książce Wybrańcy opisuje, że wbrew woli przełożonych doktor zaczął uśmiercać także pacjentów z bogatych i wpływowych rodzin.

Reklama

Wiedza o jego działalności dotarła wreszcie do Kancelarii Rzeszy i władze za karę wysłali krwiożerczego psychiatrę na wojnę. A którą wersję wydarzeń wy uważacie za bardziej prawdopodobną?

Przeczytaj również o tym co na temat Hitlera miał do powiedzenia szef polskiej policji po spotkaniu z wodzem III Rzeszy.

Bibliografia

1. Connolly Kate, Hitler’s Mentally Ill Cousin „Killed in Nazi Gas Chamber”, “Daily Telegraph”, 19 stycznia 2005
2. Diver Krysia, Journal reveals Hitler’s dysfunctional family, “The Guardian”, 4 sierpnia 2005.
3. Sem-Sandberg Steve, Wybrańcy, Kraków 2016.
4. The Druggist of Auschwitz: A Documentary Novel, Schlesak Diete, New York 2011.