To była zbrodnia jakich tysiące. Nieudane małżeństwo, ta trzecia i mąż mordujący żonę. Ale zabójstwo dokonane w 1910 roku w Londynie przeszło do historii. Wszystko za sprawą wynalazku, który pozwolił złapać sprawcę.
Doktor Hawley Harvey Crippen w chwili zabójstwa miał już niemal pięćdziesiątkę na karku. Urodził się w Stanach Zjednoczonych, jednak pod koniec XIX wieku postanowił przeprowadzić się ze sporo młodszą żoną Kunigunde na Wyspy Brytyjskie. Zamieszkali w Londynie. Chociaż z pozoru parze niczego nie brakowało, ich życie zdecydowanie nie okazało się sielanką.
Reklama
Gdzie podziała się pani Crippen?
Kunigunde była aktorką, którą cechował nie tylko talent, ale też – bujny temperament. Jej popularność sprawiała, że mogła przebierać w adoratorach, gotowych dotrzymywać jej towarzystwa. I chętnie to robiła. Sam Crippen też w żadnym razie nie był świętoszkiem. W efekcie wszyscy wiedzieli, że w małżeństwie źle się układa.
Dlatego, gdy na przełomie stycznia i lutego 1910 roku Kunigunde naglę zniknęła, podejrzliwi sąsiedzi zaczęli wypytywać doktora o to, gdzie podziała się jego żona. Ten zbył ich dociekania, rzucając jedynie, że wróciła do Stanów i tam zmarła na zapalenie płuc.
Nie wszyscy dali się przekonać. Szczególnie, że jak pisze Krystyna Kaplan w książce Londyn w czasach Sherlocka Holmesa „Ci bardziej spostrzegawczy zauważyli, że w domu przy Hilldrop Crescent 39 pojawiła się nowa kobieta, która zaczęła nosić biżuterię żony”. Była to Ethel le Neve – sekretarka doktora. W zaistniałej sytuacji plotki na temat losu, jaki spotkał Kunigunde tylko się mnożyły.
Wreszcie, po kilku tygodniach do drzwi wdowca zapukała policja. Doktor musiał być przekonujący: inspektor Walter Dew dał wiarę jego wyjaśnieniom. Zaraz potem „Crippen z Ethel le Neve, do której zwracał się »żoneczko«, zniknęli”.
Makabryczne odkrycie w piwnicy
Dopiero na wieść o nagłej wyprowadzce podejrzanego Scotland Yard zdecydował się gruntowanie przeszukać dom należący do Amerykanina. Szybko dokonano makabrycznego odkrycia. Jak podaje w swojej książce Kaplan, w piwnicy znaleziono:
<strong>Przeczytaj też:</strong> Hurtowe dzieciobójstwo. W Małopolsce grasowały jedne z najgorszych morderczyń w dziejach Polski(…) tułów bez głowy, nóg i kręgosłupa, zawinięty w górną część piżamy Crippena, i lokówki z włosami blond. Patolog znalazł w ciele ślady hioscyny. Ustalono, że była to Kunigunde.
Tymczasem Crippen i jego – przebrana za chłopca – kochanka wsiadali w Antwerpii na pokład statku „Montrose”, który zmierzał do Kanady. Zaokrętowali się jako ojciec i syn pod fałszywym nazwiskiem Robinson. Zapewne udałoby się im uciec, gdy nie podejrzliwy kapitan jednostki Kendall, który za pomocą wprowadzonego kilka lat wcześniej do użytku telegrafu bezprzewodowego skontaktował się z londyńską policją.
Na kartach Londynu w czasach Sherlocka Holmesa czytamy, że:
Niebawem [kapitan] otrzymał dokładny opis Crippena wraz z informacją o protezie zębowej. Zaprosił go wówczas do swojej kajuty i opowiedział mu kilka anegdot, które rozśmieszyły gościa. Kapitan zauważył jego „fałszywe zęby”. Inspektor Dew wsiadł na dużo szybszy statek, by dogonić „Montrose”. […]
31 lipca 1910 roku inspektor Dew podszedł od tyłu do Crippena i dotknął jego ramienia. Policjant i morderca rozpoznali się nawzajem.
Szybki wyrok i egzekucja
Hawley Harvey Crippen był pierwszym podejrzanym o ciężkie przestępstwo, którego udało się złapać dzięki wykorzystaniu telegrafu bezprzewodowego. Nie miał jednak okazji długo „nacieszyć się” swoją sławą. Po szybkim procesie, który z zainteresowaniem śledziła prasa został skazany na śmierć. Powieszono go 23 listopada 1910 roku w londyńskim więzieniu Pentonville. Ethel le Neve uniknęła stryczka ponieważ nie udało się udowodnić jej współudziału w zbrodni. Zmarła dopiero w 1967 roku.
W ostatnich latach pojawiły się jednak wątpliwości, co do zasadności wyroku. Jak podaje w swojej książce Doctor Crippen. The Infamous London Cellar Murder of 1910 Nicholas Connell badania DNA szczątków znalezionych w piwnicy pozostawiły więcej pytań niż odpowiedzi. Okazało się bowiem, że najprawdopodobniej wcale nie należały one do Kunigunde. Czy to możliwe, że Crippen był niewinny?
Reklama
Bibliografia:
- Nicholas Connell, Doctor Crippen. The Infamous London Cellar Murder of 1910, Amberley Publishing 2014.
- Gordon Honeycombe, Murders of the Black Museum: The Dark Secrets Behind a Hundred Years of the Most Notorious Crimes in Britain, John Blake 2011.
- Krystyna Kaplan, Londyn w czasach Sherlocka Holmesa, Wydawnictwo PWN 2016.
Ilustracja tytułowa: Aresztowanie Hawleya Harveya Crippena i Ethela le Neve (domena publiczna)
